Για την εμπειρία που έζησε ως πρώτος προπονητής της Ρίβερ Πλέιτ σε μια ιδιαίτερη χρονιά για το σύλλογο, μίλησε ο τεχνικός της ΑΕΚ, Ματίας Αλμέιδα.

Αναλυτικά:
«Επέστρεψα στην Ρίβερ στα 35 μου χρόνια για να ολοκληρώσω την καριέρα μου ως ποδοσφαιριστής. Στην ομάδα που έζησα, στην ομάδα που δούλεψα, στην ομάδα που ωρίμασα, στην ομάδα που δημιουργήθηκα ως παίκτης και άνθρωπος. Ήταν η επιθυμία μου να τελειώσω εδώ.
Δύο χρόνια αργότερα, ήταν ένας πολύ κρίσιμος διπλός αγώνας κόντρα στην Μπελγράνο. Οποίος επικρατούσε θα παρέμενε στην πρώτη κατηγορία και εκείνος που θα έχανε, θα υποβιβαζότα.
Τελικά, πέσαμε. Είχαμε πολλά προβλήματα, ήταν ο πρώτος υποβιβασμός στην ιστορία της Ρίβερ, ήταν κάτι πολύ στενάχωρο, κάτι πολύ άσχημο. Όλη εκείνη τη νύχτα σκεφτόμουν. Και το πρωί πήγα στον πρόεδρο, Ντανιέλ Πασαρέλα, και του είπα ότι θέλω να γίνω προπονητής.
Μου είπε. ‘Είσαι τρελός; Αν το κάνεις και δεν πάει καλά, δεν πρόκειται να προπονήσεις ποτέ ξανά στη ζωή σου’. Και του απάντησα. ‘Δεν με ενδιαφέρει, θα πάει καλά’. Οπότε πήρα αυτό το ρίσκο.
Δεν είχα έτοιμο κάποιο πρόγραμμα προπόνησης ούτε επιτελείο και μέσα σε 15 μέρες ξεκινήσαμε την προετοιμασία. Ήταν δύσκολο, ήμουν ο προπονητής των πρώην συμπαικτών μου. Ένας δύσκολος χρόνος, ήταν 7 χρόνια σε ένα, όλη η ψυχολογική φθορά, όλο το πάθος που ζήσαμε. Συνειδητοποίησα όλα τα λάθη που έκανα, όμως στο τέλος, τα καταφέραμε.
Σαν προπονητής, μελετάω πολύ. Είμαι εμμονικός με τα πράγματα που μου αρέσουν. Δεν σταματάω να σχεδιάζω, να κάνω υπολογισμούς, να κάνω πίεση στο μυαλό μου. Δεν σταματάω ποτέ να δουλεύω μέσα στο κεφάλι μου. Δεν είχα την εμπειρία ενός έτοιμου προπονητή όπως οι περισσότεροι αλλά θα έβαζα στο τραπέζι όλα αυτά που είχα δει στο ποδόσφαιρο, αυτά που μου άρεσαν.
Οπότε, ποτέ δεν ξέχασα ότι ήμουν παίκτης, γιατί υπάρχουν πράγματα που όταν παίζεις δεν σου αρέσουν. Και στον ποδοσφαιριστή δεν του αρέσει να του λένε ψέματα. Εγώ δεν λέω ποτέ ψέματα στο ποδόσφαιρο».

Τέλος, αναφέρθηκε για εκείνη τη σεζόν ως προπονητής της Ρίβερ:

«Εκείνη, δεν ήταν μια συνηθισμένη σεζόν, όπως είπα, ήταν 7 χρόνια σε ένα. Δεν μπορούσες να βγεις να φας με την οικογένειά σου, δεν μπορούσες να έχεις μια ελεύθερη Κυριακή. Ήταν προπόνηση και σπίτι. Το ζούσαμε με πάθος. Για να αποφύγεις τα προβλήματα χρειαζόσουν ένα αποτέλεσμα, έτσι ώστε να μπορείς να ζεις ήρεμος.
Ήταν ένα υπερβολικό πάθος. Δεν συμφωνούσα με όλο αυτό αλλά με βοήθησε στο να αποκτήσω γνώση. Το χρησιμοποίησα ως γνώση και σήμερα σε κάθε μέρος που πηγαίνω, πηγαίνω επειδή είμαι ευτυχισμένος. Επειδή είμαι ικανοποιημένος, επειδή πιστεύω τα πράγματα που μου λένε»