Η χαρά του προέδρου του ΠΟΙΑΘ Ιωάννη Μαραγκουδάκη για την διοργάνωση του Aegean 600 για 3^η χρονιά φέτος και με τις άκρως επιβλητικές συμμετοχές που εξασφάλισε, δεν κρύβεται! Άλλωστε με την εμπειρία ενός τεράστιου θεσμού όπως εξελίχθηκε να είναι το Ράλλυ Αιγαίου που φέτος κλείνει τα 60 χρόνια, ο αγώνας Aegean 600 είναι το… κερασάκι στο υπέροχο Αιγαίο.

Ανδρωμένος μέσα σε αγώνες και στην θάλασσα ο ισχυρός άνδρας του Μικρολίμανου -όπου εδρεύει ο Πανελλήνιος όμιλος Ιστιοπλοΐας ανοικτής θαλάσσης-  έχει πλήρη επίγνωση της σημασίας που έχει ένας ακόμη τόσο μεγάλος αγώνας στο Αιγαίο και ένα μεγάλο παράπονο.  

«Eνώ είμαστε η πρώτη εμπορική δύναμη στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, έχουμε ελάχιστη ναυτική συνείδηση» λέει στο Apexsports.gr και αυτό είναι το μόνο που τον λυπεί μιας και η διοργάνωση του 2023 έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία του.

Ποιός είναι ο στόχος του ΠΟΙΑΘ αλλά και δικός σας όλα αυτά τα χρόνια;

«Σκοπός μας ήταν από τον καιρό που ιδρύθηκε ο όμιλος να αναπτυχθεί το άθλημα της ιστιοπλοΐας και να εξαπλωθεί. Έτσι σκεφτήκαμε να διοργανώσουμε 2 αγώνες για να υπάρξει αγωνιστικό ενδιαφέρον και να μπορέσει να διαδοθεί.

Μέχρι το 1960 ιστιοπλοΐα μπορούσε να κάνει κάποιος μόνο αν ήταν γόνος έφοπλιστικής οικογένειας ή συνεργάτης ή υπάλληλος εφοπλιστή ή μεγαλοβιομηχάνου, οι οποίοι μπορούσαν να στηρίζουν οικονομικά ένα σκάφος ώστε να έπαιρναν ώς πλήρωμα κάποιον δικό τους».

Πως προέκυψε το Ράλι Αιγαίου;

«Η προσπάθεια του Ράλι Αιγαίου ξεκίνησε 2 χρόνια μετά την ίδρυση του ΠΟΙΑΘ με πανέμοφα σκαριά και με ανθρώπους μεγάλης οικονομικής επιφάνειας. Μετά την δεκαετία του 60 και συγκεκριμένα το 1969 ιδρύσαμε την πρώτη σχολή ιστιοπλοΐας από την οποία αποφοίτησαν ως τώρα 28.000 ιστιοπλόοι. Γι αυτό, μάλιστα, ο όμιλός μας τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών –μόνο εμείς και ο Εθνικός ΓΣ έχουμε λάβει τέτοια διάκριση από αθλητικά σωματεία.

Όταν ξεκίνησα εγώ είχα δράση με τρεχαντήρια και βάρκες, αλλά η αγάπη μου ήταν διαχρονική και παρότι ως έφηβος είχα καταρρίψει την πανελλήνια επίδοση στην σφαιροβολία, μετά το πανεπιστημίου μείωσα τις ώρες μου στο στίβο και ασχολήθηκα περισσότερο με την θάλασσα.

Με είσοδο νέων ιστιοπλόων, αλλά και με την μείωση του κόστους κατασκευής σκαφών αφού πλέον άρχισαν να χρησιμοποιούνται πιο οικονομικά υλικά όπως το πλαστικό και όχι μόνο ξύλο, άρχισαν να φτιάχνουν μικρότερα σκαριά, το άθλημα έγινε πιο προσιτό.

Έτσι, όταν ήρθε και το Ράλι Αιγαίου, συνέβαλε στην ανάπτυξη του θαλασσίου τουρισμού. Οι απόφοιτοί μας σήμερα είναι σκίπερς σε ορισμένα από τα 5.000 ενοικιαζόμενα σκάφη.

Παράλληλα με την πάροδο των χρόνων και με την μεσολάβηση γεγονότων από τους γείτονες δώσαμε και άλλη διάσταση στον αγώνα με μια συμβολική “περιφρούρηση” στα ανατολικά νησιά.

Τι σας προβλημάτισε στο Ράλλυ Αιγαίου που σας ώθησε να θεσμοθετήσετε και άλλον αγώνα;

«Ο αγώνας γιγαντώθηκε, αλλά οι δυνατότητες ελλιμενισμού των σκαφών δεν ήταν οι απαιτούμενες. Πλέον είδαμε ότι ήταν αδύνατο να καλούμε ξένα σκάφη μιας και τα λιμάνια μας ήταν μικρά. Δεν πρόκειται για απλά σκάφη, μιλάμε για 30 και 40 μέτρα σκάφη που είναι περιώνυμα και διάσημα. Στόχος μας είναι να προβάλλεται και ο τόπος μας, αλλά κάποια στιγμή κατάλαβα ότι δεν μπορούμε να καλούμε τόσο μεγάλα και διάσημα σκάφη χωρίς τις απαραίτητες υποδομές, γιατί αντί για διαφήμιση αυτό μας γυρνούσε μπούμερανγκ.  Αυτό που με τάραξε ήταν όταν κάλεσα τον πρόεδρο των Αυστριακών βιομηχάνων με το τεράστιο σκάφος του και δεν μπορούσε να μπει στο λιμανάκι στα Ψαρά, οπότε ελιμενίσθη αρόδο, αλλά βγαίνοντας από την βάρκα στα βράχια χτύπησε σοβαρά. Είναι σημαντικό να διαφημίζεις το προϊόν σου, αλλά όταν αυτό είναι κακό, καλύτερα να μην φαίνεται. Έτσι, αναγκάστηκα να μην καλώ ξένα σκάφη, γιατί ήταν αδύνατο να τα εξυπηρετήσουμε. Έπρεπε, λοιπόν, να κάνουμε κάτι άλλο και σχεδιάσαμε το Aegean 600. Τον αγώνα των 600 μιλίων, έναν σπουδαίο αγώνα».

Τι κάνει τόσο σπουδαίο το Aegean 600;

«Υπάρχουν 5 αγώνες, ο αγώνας Fastnet, το Sydney Hobart, o αγώνας Newport- Bermuda, το Caribbean 600 και ο Rolex Middle Sea Race. Το Aegean 600 έρχεται να προστεθεί σε αυτούς τους αγώνες.

Σχεδίασα έναν αγώνα που, ναι μεν άμεσα δεν έχει εθνική διάσταση, το αποτέλεσμα είναι όμως περίπλους στα 2-3 του Αιγαίου και έχει τελείως συμβολικό χαρακτήρα με πολιτιστική διάσταση. Το Αιγαίο είναι το λίκνο του δυτικού πολιτισμού και ξεκινώ τον αγώνα από τον διάσημο Ναό τoυ Ποσειδώνα στο Σούνιο, περνώ από την Μήλο το νησί της Αφροδίτης, την Σαντορίνη με την Καλδέρα ένα από τα μεγαλύτερα γεωλογικά φαινόμενα, αφήνω αριστερά την Κάσο και την Κάρπαθο, αφήνω αριστερά την Ρόδο το νησί των Ιπποτών, περνώ από το νησάκι την Καρδελούσα την σημαντική βραχονησίδα και αφήνω αριστερά την Κω του Ιπποκράτη, το Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι που έχουν τόση σημασία, αφήνω αριστερά το νησί της αποκάλυψης την Πάτμο, περνάω από Ικάριο και από το ιερό νησί των αρχαίων την Δήλο και μετά την κοσμική Μύκονο, αφήνω αριστερά την Τζιά και επιστρέφω πίσω στον Ναό του Ποσειδώνα».

Ποιό είναι το συναίσθημα που σας πλημμυρίζει, λίγα 24ωρα πριν την εκκίνηση;

«Είναι το συναίσθημα ενός ανθρώπου που οριστικοποιεί έναν στόχο και τον επιτυγχάνει ειδικά, όταν πρόκειται για ένα άθλημα που λατρεύω, όπως και την χώρα μου«.

Να θυμίσουμε πως το Aegean 600 θα αρχίσει στις 7 Ιουλίου και θα ολοκληρωθεί στις 15 με συμμετοχή ορισμένων από τα κορυφαία σκάφη παγκοσμίως και συνολικά 46 ομάδες από 17 χώρες.