Η κολύμβηση κατά την αρχαιότητα, εκτιμήθηκε περισσότερο ως μέσο φυσικής άσκησης και ψυχαγωγίας. Αμφορείς και τοιχογραφίες από το 1600 π.Χ. μαρτυρούν του λόγου το αληθές. Εκείνη την περίοδο παρατηρήθηκαν σε αργυρό ρητό των Μυκηνών κολυμβητές προσθίου και ελεύθερου.

1837

Οι πρώτοι κολυμβητικοί όμιλοι έλαβαν χώρα στη Μεγάλη Βρετανία. Εκεί έγιναν και οι πρώτοι αγώνες. Οι περισσότεροι κολυμβητές κολυμπούσαν πρόσθια. Στην Ελλάδα ξεκίνησε η διάδοση του αθλήματος την ίδια χρονιά με ένα πρόγραμμα «Περίληψη και Γυμναστική», στο οποίο ο Γεώργιος Παγών ταξινόμησε και ανέλυσε τα είδη της κολύμβησης.

1896

Στην Ολυμπιάδα του 1896, το αγώνισμα της κολύμβησης διεξαγόταν στη θάλασσα και πιο συγκεκριμένα στη Ζέα του Πειραιά. Το πρώτο πρόγραμμα αγώνων περιλάμβανε τα αγωνίσματα 100 μέτρων, 500 μέτρων και 1500 μέτρων. Πρώτος Ολυμπιονίκης ήταν ο Ούγγρος Άλφρεντ Χάγιος. Την ίδια χρονιά διοργανώθηκαν και τα «Τήνεια», τα οποία περιλαμβάνονται και αγωνίσματα κολύμβησης. Στο αγώνισμα συμμετείχαν μόνο άνδρες αθλητές.

1904

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1904, μετά το ελεύθερο κρόουλ και το πρόσθιο, οι κολυμβητές είχαν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν και την τεχνική του υπτίου, ενώ λίγο αργότερα ανακαλύφθηκε και το στιλ της πεταλούδας.

1908 – 1924

Στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου το 1908 το άθλημα της κολύμβησης θεσπίστηκε σε αγώνα πισίνας 100 μέτρων, σε αντίθεση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924, όπου οι αγώνες έγιναν σε πισίνα 50 μέτρων. Το 1912 στους Ολυμπιακούς της Στοκχόλμης, επιτράπηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του αθλήματος η συμμετοχή γυναικών.

1940 – 1959

Οι συγκεκριμένες ημερομηνία ήταν σταθμός για την εξέλιξη του αθλήματος στη χώρα μας, καθώς εγκαινιάστηκε το Ολυμπιακό κολυμβητήριο και το πρώτο σκεπαστό της Σχολής Ναυτικών Δοκόμων.

1970 – σήμερα

Το 1970 στο Ολυμπιακό Κολυμβητήριο χρησιμοποιήθηκε θερμαινόμενο νερό στις πισίνες και έκτοτε η κολύμβηση έχει πάρει σταθερά ανοδική πορεία. Ακόμη και οι επιτυχίες της υδατοσφαίρισης έχουν αποτελέσει εφαλτήριο για την περεταίρω ανάπτυξη του αθλήματος στην Ελλάδα.